Yollarımızda giderek yaygınlaşan elektrikli araçlardan Hornsea 2 açık deniz rüzgar çiftliği gibi geniş yenilenebilir enerji projelerinin geliştirilmesine kadar, enerji dönüşümüne bağlı teknolojilerin artan etkisi her yerde görülebilir.
Düşük ve sıfır karbonlu bir geleceğe geçiş, muazzam düzeyde yatırımın yanı sıra en son teknolojik inovasyonu gerektirecektir.
İkincisinin önemi, CNBC’den Steve Sedgwick’in moderatörlüğünü yaptığı yakın tarihli bir panel tartışmasında iyice vurgulandı.
“Gördüklerimizde büyük cesaretlendirmek için sebep var… [happening] Macquarie Asset Management’ın Yeşil Yatırım Grubu’nun küresel başkanı Mark Dooley, “Geçen yıl,” dedi.
Dooley, küresel duruma atıfta bulunarak şunları ekledi: “2022’de, enerji geçişine giden bir trilyon doları – bir trilyon doları yumrukladığımız ilk yılımızı yeni geçirdik.”
“Şimdi, bunun hızla 4 trilyon dolara çıkarılması gerektiğini söyleyen çok sayıda yetkili var, bu da baş döndürücü derecede büyük bir para… yıllık harcama olarak.”
Uluslararası Enerji Ajansı’na göre, 2050’ye Kadar Net Sıfır Emisyon Senaryosunda temiz enerji yatırımının 2030’a kadar yılda 4 trilyon doları aşması gerekecek.
Bu tür bir rakama ulaşmak hem kamunun hem de özel sektörün büyük çabasını gerektirecek ve riskler yüksek.
Bunun nedeni, Paris Anlaşması’nın küresel ısınmayı “sanayi öncesi seviyelerin 1,5°C üzerinde” sınırlama hedefine ulaşılması söz konusu olduğunda, insan kaynaklı karbondioksit emisyonlarının 2050 yılına kadar net sıfıra indirilmesinin çok önemli görülmesidir.
Zorluk çok büyük ve BM, iklim değişikliğinin en kötü sonuçlarından kaçınmak söz konusu olduğunda 1,5 santigrat derecenin “üst sınır” olarak görüldüğünü kaydetti.
IEA, ileriye dönük olarak ihtiyaç duyulan büyük miktarda paranın altını çizen tek kuruluş değil.
Başka bir yerde, Uluslararası Yenilenebilir Enerji Ajansı, eğer 1,5 dereceye giden yolda devam edeceksek, kümülatif yatırımların 2030’a kadar 44 trilyon dolara ulaşması gerektiğini söylüyor. “Geçiş teknolojileri” dediği şey, bunun %80’ini veya 35 trilyon dolarını oluşturuyor.
CNBC’nin tartışması ilerledikçe Dooley, yatırımın önümüzdeki yıllarda nereye gideceğini düşündüğü yere çöktü.
“Aslında, birçok farklı sermaye kaynağından yararlanan birçok farklı faaliyet kategorisi var” diye açıkladı.
“Bu 4 trilyonun çoğu şebeke, iletim şebekesi, bunun çok büyük bir kısmı.”
Daha sonra, “Çoğu, elektrikli araç satın almayı ve başka önlemler almayı seçen bireylerdir” diye ekledi.
“Ve evet, çoğu büyük projeler hakkında, baktığım işin merkezinde yer alan türden şeyler.”
“Bu zor bir görev, ancak sahip olduğumuz his, sahip olduğumuz deneyim, yatırımcıların bu geçişin bir parçası olma iştahının çok büyük olduğu yönünde.”
Dooley, bu iştahın hem yerleşik teknolojiler hem de daha yeni olanlar için mevcut olduğunu iddia etmeye devam etti.
“Önümüzdeki görevin ölçeğinden çok etkilendik, ancak projeleri üretir üretmez paranın orada olacağına dair pek çok cesaret verici işaret var.”
Dooley ile birlikte görünenler arasında, 1923’te Londra merkezli bir kuruluş olan Dünya Enerji Konseyi’nin genel sekreteri ve CEO’su Angela Wilkinson da vardı.
“Piyasayı siyasetten ve enerjiden ayırmanın hiçbir yolu yok – asla” dedi. “Sadece jeopolitik değil, aynı zamanda sosyopolitikanız da var… Yerel siyaset de.”
Wilkinson, gerçekçi bir şekilde, “Bunun üzerinde çalışan harmanlanmış bir devlet ve piyasa karışımına sahip olmamız gerekecek – ve bunlar dünyanın farklı yerlerinde çok düzensiz biçimler alacak” dedi.
Wilkinson ayrıca “insanileştirici bir enerji geçişinden” ve “gelecek korkusu anlatılarından daha fazla insanın toplumun her düzeyinde kendileri için fırsat ve fayda görmesini sağlamaya” geçmenin öneminden bahsetti.
“Bu tartışmayı teknolojikleştirdik, bu tartışmayı finansallaştırdık, ancak henüz insanileştirmedik” diye ekledi.
“Ve inanın bana, gerçekten ilerleme sağlayacak olan, büyük bir teknoloji sıçraması veya finansal bir sıçramadan ziyade yüz binlerce küçük adımdır.”
